zondag 16 september 2012

Dag 17 Links Golf

De hemel was vanochtend helemaal blauw toen we vertrokken naar St Cloud voor een ochtendje Links Golf.
Links golf betekent dat er zoveel mogelijk van de "ruwe" natuur in de baan betrokken wordt.
Veelal worden deze in Schotland en Engeland gemaakt.
Vooral duinen en andere natuur gebieden zijn het decor van Links courses.


In St Cloud is dit helaas niet gelukt.
Het was gewoon een aangelegde baan waar ze geprobeerd hebben om ruwe beplanting naast de fairways een links aanzien te geven.
Jammer want Links golf is een favoriet van ons en altijd moeilijk te spelen.
De prijs was right ($18) en dat kon je wel aan de drukte op de parkeerplaats zien.
We hielden er rekening mee om ingedeeld te worden met anderen waar Y vandaag weinig zin in had.

Na betaling moesten we ons melden bij de starter.
Ken, die in zijn golfcar zat en er niet van plan was om er vandaag nog uit te komen op de 27 holes baan.
Ken was kennelijk ook de marshall die het golfen in goede banen moest leiden en later door Y verketterd werd maar daar komen we zo op terug.

We begonnen op de White course waar we allebei op de eerste paar holes duidelijk in het ritme moesten komen.
De kuitjes voelden nog steeds het Segway avontuur.
De greens op de white course waren "under repair"  wat het putten een stuk moeilijker maakte maar ze waren niet zo snel als van de week op de Dunes.
Daar bleven ze rollen, zo snel hadden we ze nog nooit gehad.

De white course verliep binnen 1 uur en 45 minuten en toen we eraf kwamen zagen we Ken die nog op dezelfde plaatst stond als die ochtend toen we begonnen.
Als marshall moet je wat rond rijden of er geen onoverkomelijk heden gebeuren op de baan, maar Ken had er geen zin in en schrok wakker toen wij aan hem vroegen wat er volgt op de white course.
"Uhhhh the Blue one" schrok Ken waker.

Toen we naar de eerste tee van Blauw gingen zagen we het beverage karretje waar het beverage meisje haar kar aan het inladen was.
Wij hebben haar op de eerste 9 holes niet gezien, dus maar goed dat we zelf altijd drinken mee nemen, anders lig je op hole 5 voor apegapen van de dorst.
Het meisje had er die ochtend kennelijk zin in toen ze zich aan het aankleden was want ze was gekleed in een luchtige avond jurk!!!!!!
Op zich had ik er geen bezwaar op tegen maar het was wel een raar gezicht.
Ze kreeg ook een duidelijke afkeuring van Y maar ik gaf er mijn mening maar niet over.

Het geinige was wel dat ze op elke 8 ste hole een telefooncel in Engelse stijl hadden gemaakt waar je de lunch of iets anders te eten of te drinken kon bestellen.

bij elke tee stond er wel een "goede raad"
Op hole dertien was het gedaan met de snelheid en stokte het achter elkaar op en moesten we heel veel wachten.
Y merkte al snel op dat de flight die voor ons liep zich had samengevoegd want zij speelde met zijn vijven, waar overal maximaal 4 personen per flight het maximale is toegestaan.
Kennelijk hebben Amerikanen hier weinig respect voor, want het betekent dat de achterliggende golfers (wij dus) heel veel moesten wachten.
Y had daar een gezouten mening over en ging ook hierdoor minder spelen.
Ik kwam ook even in een dip maar herstelde al snel maar het was ergerlijk dat we veel moesten wachten.

Op hole zestien van de achtien kwam het beverage meisje voor de eerste keer langs!!
Alleen Ken was nog in velden of wegen te bekennen, terwijl hij er toch voor moet zorgen dat een 'vijfbal' uit elkaar moest worden gehaald.
Toen we op de hole van de 17e green wilden gaan putten mag je raden wie daar aan kwam rijden.... juist Ken.
Met een oerdegelijk " She beat you yeh?" tufte hij ons voorbij.
Y gooide er nog een !@#$%^&&** uit en we keken of de vijfbal op de laatste hole was gesplitst maar ook daar had Ken geen zin in om er iets van te zeggen tegen deze mannen.

Al met al toch een rustige dag gehad met wat oponthoud op hole 13 t/m/ 18 en kwamen we er na ruim vier uur weer aan bij onze auto.
En of de duvel ermee speelde er hing een grote boze wolk boven Watersong dus we besloten snel om te gaan zwemmen, voordat het los zou barsten.

Na het zwemmen met Dannie en Arjan geface-timed, die met veel heimwee aan Florida, de zondag door brachten.

De avond was voor BJ's waar we de eerder deze week verkregen cadeau kaart inwisselde en de waarde was...... $5.
Maar het was een krijgertje dus hoor je ons niet klagen.
Y had zalm besteld en na het opdienen keek ze al wat verbaasd maar ze begon toch aan haar maaltijd.
Het was lekker alleen de bijgediende saus was wat zwaar op smaak.
Ik heb daar ook een beetje van geproefd en het was inderdaad heftig.
Nadat ze al over de helft was kwam de manager aan tafel en vertelde haar dat ze geen zalm had gekregen maar Tilapia filet, en duizend maal excuses.
Y vond het niet erg en maakte zich er niet druk om.
Het bedienend meisje wel, die stond met traantjes in de ogen om vergiffenis te vragen.

Na afrekenen, en zonder toet, hebben we toch even een shake bij de M meegenomen die ging er wel in.
De avond zonder Sox maar wel met mijn twee vrienden.

We hebben het weer even gekeken en het programma afgestemd, morgen ochtend is het goed weer en gaan we naar Aquatica.
De middag gaan we ons opmaken naar St Petersburg waar we 's avonds getuige zijn van Tampa - Red Sox.

DInsdagochtend shoppen en de middag propeller tocht.

Gr Y@R

2 opmerkingen:

  1. Wat een aparte golfbaan met al die bordjes, telefooncellen en personeel. Ik had wel een foto van de drankjes girl willen zien in haar dress.
    Lekker hoor dat jullie zo genieten. In Mount Dora gaan wij volgende keer ook de Segway uit proberen, ben benieuwd hoe ik het vind.
    Had bij BJ maar gezegd dat je het wel erg vond van de vis dan had je misschien een toet gekregen, haha.
    Heel veel plezier bij de wedstrijd vandaag, door jullie gejuich zullen ze vast winnen ;)
    Groetjes
    Anita

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wel leuk die telefooncellen engelse stijl.
    Groetjes Ed en Trudy

    BeantwoordenVerwijderen

Hier kun je een reactie achterlaten.